Opinioni i komisionit të Venecias për mandatin e Xhaçkës/ Kuvendi: Do të jetë konfidencial në zbatim të...
Operacioni i iniciuar nga komunikimet në “Sky ECC” në Greqi/ Aleksandër Sadikaj për 1 muaj trafikoi 295 kg marij...
“Fëmijët se dinë që nëna e tyre ka vdekur”/ Vrau gruan me çekiç, flet kunata e autorit: Kur e...
Berisha për Lulzim Bashën: Vëllain siamez të Taulant Ballës do e lëmë me Taulant Ballën 6 Dhjetor, 14:...
Nuk jam më qytetar i Shqipërisë dhe nuk jetoj atje; pavarësisht se gjithçka në jetën time publike i është kushtuar kulturës shqiptare.
E kuptoj se të gjitha opinionet e mia për situatën politike të atjeshme kushtëzohen edhe nga fakti që unë nuk jetoj atje dhe as e ndiej, në planin personal, presionin e politikës të atjeshme. Zgjedhjet dhe preferencat e mia politike për Shqipërinë nuk vënë në pikëpyetje as të ardhmen time, as të familjarëve dhe të dashurve të mi.
Në një situatë të ngjashme, kur u ftova të hedh votën – pak vjet më parë në SHBA – për të zgjedhur midis Donald Trump-it dhe Hillary Clinton-it President, të dy të pashijshëm për mua, vendosa të mos votoj, edhe pse atje pa rrezikuar gjë.
Por e kam të qartë edhe që rrethanat në Shqipëri janë të tjera, madje shpesh të paimagjinueshme për dikë si unë, që jeton kaq larg.
Prandaj dua vetëm t’ju lutem miqve të mi, që i lexojnë këto rreshta dhe që nesër do të shkojnë të votojnë, që në momentin kur të hedhin votën, të ndalen vetëm një çast dhe të reflektojnë për çfarë janë duke bërë dhe për efektin e aktit të tyre individual.
Vota e nesërme nuk është vetëm votë për pushtetin lokal, por edhe instrument për të riprodhuar një konfigurim politik të caktuar – i cili, siç e treguan ngjarjet e muajve të fundit, në Shqipëri ka dështuar.
Në shumë qendra votimi, zgjedhësve madje u mungon alternativa: ata ftohen të votojnë për një forcë politike vetëm, sepse krahu tjetër është tërhequr tashmë nga zgjedhjet.
Unë, që e kam jetuar sistemin e mëparshëm dhe e di se çfarë funksioni të pështirë, rreshtor, koreografik kishte vota në monizëm, këtë herë do të kisha hedhur votë të bardhë, sepse do të mundesha; ndryshe nga më parë, kur nuk mundesha.
Kjo do të ishte një mënyrë për ta refuzuar sistemin e sotëm politik, gjithë duke votuar. Jo duke u vënë zjarrin strukturave publike dhe as duke rrëzuar statuja. Duke votuar.
Vendimi i palës në pushtet dhe i PS-së për të vazhduar normalisht me zgjedhjet lokale ishte vendim i dëshpëruar, edhe pse njëfarësoj i diktuar nga rrethanat.
Zgjedhësit ende i kanë mundësitë për ta refuzuar këtë sistem politik edhe qesharak edhe tallës me ta, duke përgatitur kështu terrenin për një asamble kushtetuese, e cila t’i japë më shumë fuqi qytetarit kundër partive dhe partitokracisë.
Në një vend ku organet e larta të gjyqësorit i kanë shpërndarë, ku legjislativit i ka mbetur vetëm gjysma, ku Presidenti revoltohet kundër Kushtetutës dhe ku një parti bën fushatë elektorale (të kushtueshme), feston, shkrep fishekzjarrë, organizon koncerte dhe tund flamujt përballë vetes në pasqyrë; në një vend të katandisur kështu, zgjedhjet – çfarëdo zgjedhjesh – vetëm i shërbejnë riprodhimit të krizës.
Zyrtarët dhe funksionarët e huaj, miqtë dhe aleatët e Shqipërisë, që janë shprehur për këto zgjedhje, e kanë bërë këtë ngaqë u është kërkuar me këmbëngulje prej palëve në Shqipëri. Por nuk mund të pritet prej tyre të bëjnë atë që duhej të bënin dhe që mund ta bëjnë vetëm zgjedhësit – ose që të legjitimojnë një pushtet i cili po rrezikon të humbë çdo lloj legjitimiteti në raport me qytetarët e vet.
Për sistemin kushtetues të tanishëm kërkohet vetëm mëshirë: ishte një përpjekje e dështuar e disa pak entuziastëve dhe oportunistëve, për të kopjuar kultura dhe vende me të cilat nuk na lidh shumë, veç dëshirës. Ndoshta qytetarëve u takon tani të shqetësohen më shumë se çfarë sistemi kushtetues do të meritonin ata vetë, në vend që të rrinë dhe të ruajnë se çfarë do të thonë konsujt e Fuqive të Mëdha, të cilët – nëse janë vërtet miq – nuk mund veçse të na ndihmojnë për t’i marrë vetë punët tona në dorë.
Në këto 30 vjet janë harxhuar ndoshta miliarda euro nga gjithë bota, për ta “qytetëruar” politikisht Shqipërinë. Nëse rezultat i këtij investimi është votimi absurd i këtij 30 qershori, atëherë edhe më syleshi nga zgjedhësit duhet ta ketë kuptuar se kështu nuk vazhdohet më dhe se loja është luajtur dhe është fituar tjetërkund.
Edhe një herë, miq: ju meritoni shumë më tepër, prandaj gjeni pak kohë, qoftë edhe një sekondë të vetme, për të reflektuar, kur të jeni përballë kutisë së votimit dhe ndërgjegjes suaj politike nesër.
(c) 2019, Peizazhe të fjalës™. Të gjitha të drejtat të rezervuara.
Marrë nga Peisazhe.com
(k.m/dosja.al)
Tirana është boshatisur për ditët e pushimit. Cilën nga ritet e shenjta po ndiqni:
TIRANË- Kjo e dielë, 30 qershor do të jetë një ditë vendimtare për Shqipërinë. Në zemër të “barutit” ballkanik, banorët ftohen të votojnë për të zgjedhur K...
Prej ca kohësh politikanët në Beograd japin gjithnjë e më shumë deklarata për ndikimin vendimtar të Amerikës në procesin e zgjidhjes së ҫështjes së Kosovës, gjë...
Tiranë-Dy vjet më parë në një kohë vape, si kjo e këtij viti, kryeministri i erdhi vërdallë vendit, duke ju folur atyre që i rrinin rrotull, por për ta dëgjuar ...
Shpallja e një dekreti tjetër presidencial për 13 tetorin, si data e re e zgjedhjeve lokale, megjithëse faktikisht do të injorohet nga shumica parlamentare, ka ...
Zhvillimet politike në Shqipëri i përcjell rregullisht në mediet elektronike e të botuara të Tiranës dhe të Prishtinës.Zhvillimet politikë në Shqipëri (e në Kos...
Shqipëria ishte edhe mbretëri dhe mbeti e braktisur nga Mbreti, që ia vodhi dhe ia morri thuajse të gjitha, duke ia lënë vetëm robërinë, por duke mos mundur t’i...
TIRANË– Ditën e sotme kryeministri Edi Rama njoftoi se i kishte dorëzuar prokurën e tij avokatit gjerman Matthias Prinz për të ndjekur procedurat e gjyqit ...
Sotir Zahoaliaj, një banor i fshatit Brataj në Bashkinë e Selenicës, pavarësisht interesimit të tij mbi 1-vjeçar, thotë se s’ka aspak informacion për hid...
Në fakt nuk e mbaj mend rrogën e parë. Për këtë që do të shkruaj mund të ketë qënë e pesta a e gjashta. Por ngaqë më kujtohet mirë, them se nuk do bezdiseni nga...
Vettingu i Ulsiut1. Gjyqtari Idriz Mulkurti, dënoi me burgim të përjetshëm Dritan Dajtin (edhe pse u kërcënua në sallë të gjyqit me foton e vajzës). Vendimi i t...
