Përfshihet nga flakët kati i dytë i Komisariatit të Shijakut, shkak dyshohet një shkëndijë elektrike, AMP nis hetimet
Zjarri në Komisariatin e Shijakut, reagon policia: Shkak dyshohet një shkëndijë elektrike, AMP ka nisur hetimet 5 ...
Zjarri në Komisariatin e Shijakut, reagon policia: Shkak dyshohet një shkëndijë elektrike, AMP ka nisur hetimet 5 ...
Cilat janë lagjet më problematike? Përmbytjet me dëme katastrofike në Vlorë, pronarët e bizneseve: Humbja mun...
Mesazhet në telefonin e Bardhit/ Berisha: Fabrikim i nisur nga SPAK dhe zyrat e Ramës! Drejtësia të sqarojë zhdukjen e ...
Reshjet e shiut në vend/ Stuhi në Durrës, probleme në qarkullim e automjeteve dhe ndërprerje në lundrimin e mjetev...
Aty rreth fillimit të majit të vitit 1942, në një port të Detit Balltik të pushtuar nga gjermanët dhe nën urdhrat e vetë ministrit të propagandës së Hitlerit, një regjisor veteran dhe skeptik i filmit bërtiti për herë të parë aksion, dhe kështu filluan xhirimet, plot ngjarje, të një filmi të quajtur "Titanik", i cili synonte të tregonte në mënyrë simbolike mbytjen e anijes së kombeve armike të Rajhut të Tretë.
Financimi prej 180 milionë dollarë u ndërlikua pak nga pak: ekipi krijues pati mosmarrëveshje serioze me marinën naziste, ushtarët që ishin caktuar si figurantë filluan të ngacmonin aktoret, mjegulla shkatërroi shumë skena, disa pjesë morën zjarr saqë autorët e filmit u friksuan se zjarri mund të kishte tërhequr vëmendjen e aletëve dhe mund t’i bombardonin.
Joseph Goebbels kërkoi të bëheshin disa ndryshime në skenar dhe pas kësaj regjizori i lodhur nga gjithë këto probleme bëri një deklaratë kundër politikës zyrtare dhe u tërhoq nga xhirimi.
Pas kësaj ai u mor në pyetje nga Gestapo dhe pastaj u burgos, pak më vonë u gjet i vdekur në qelinë e tij të burgut.
Kur pa rezultatet e para të filmit, Goebbels u kënaq nga mesazhi i fshehtë që ai përcillte, por ndërsa regjimi i tij po shkatërrohej, ai kishte frikë se puna e përfunduar do të lexohej anasjelltas, pra si një pasqyrim shqetësues i panikut që po kalonin gjermanët. Versioni jepte idenë se transoqeaniku monumental po vinte drejt fundit të tij për shkak të arrogancës dhe paaftësisë së atyre që ishin në krye.
Shumë producentë kinematografikë e kanë përdorur legjendën e anije së pambytshme që gjithmonë mbytet, por askush nuk ka mundur ta përdor me suksesin që është duke e përdorur qeveria jonë. Kabineti i sotëm qeveritar, krejt i zhveshur nga profesionistët, është si ekuipazhi i anijes “së pambytshme” ku mungojnë hidraulikët, pastruesit, kuzhinierët dhe gjithë personeli tjetër i domosdoshëm për t’i shpërbyer anijes dhe pasagjerëve, e në vend të tyre kanë hipur (kundrejt pagesës që i kanë bërë kapitenit) emigrantë ilegalë, të cilët me anë të anijes kërkojnë të prekin ëndrrën e tyre për perëndimin e largët.
Titaniku qeveritar shfaqet në shoë-n e tij të përditshëm, me chartera, daulle, e dajre, me qeveritarë që shpjegojnë përpara kamerave punët dhe investimet të cilat duhet t’i diskutojnë dhe analizojnë në zyra, me mbjellje të magjishme pemësh në atë 28.748 kilometërshin katror të tokës që na takon, me shkolla e kopshte që mbajnë emrat e lloj lloj sërvilësh të kapitenit të Titanikut. Këtij spektakli grotesk i bashkohen përditë, ish qeveritarë dhe qeveritarë të tanishëm që edhe pse hyjnë e dalin dyerve të drejtësisë shfaqen mendjemëdhenjë, ekstravagant, si komandandtët kryesorë të Titanikut për të cilin duan të na mbushin mendjen se falë tyre është duke lundruar i sigurt drejt ujërave të qeta.
Kjo metaforë detare, për të cilën mendoj se flitet shumë në zorrët e partisë në pushtet në vetvete nuk është asgjë më shumë se sa ndërtimi i një anijeje të përshtatur për nevojat e tyre. Të përzgjedhurit e kapitenit, vendosen me mendjemadhësi në sallonet e tyre për të pirë e për të luajtur letra duke shpërfillur rregullat normale të lundrimit.
Tashmë ata janë duke vrapuar të dëshpëruar përgjatë kuvertës, në pritje të goditjes me ajsbergun, duke e ditur se anija e tyre e shfaqur si transoqeanike, nuk ka varka për të gjithë që të shpëtojnë, dhe mendojnë se si të fshehin përgjegjësitë e tyre dhe kujt t'i vënë kapelen e diversantit, të gjejnë fajtorin që e çoi anijen drejt goditjes së sigurt. Por në fakt nuk ka asnjë sabotim. Anija sado e pambytshëm dhe gjigande të duket, fundin e ka të sigurt. Fundi është rezultat dhe produkt i një qeverisjeje të keqe e cila ka kohë që është komplotuar nga vetvetja. Titaniku i tyre është duke u mbytur në tokë, ndryshe nga gjithë anijet e tjera që mbyten në ujë.
Enton Abilekaj Në pritje të Kongresit të 8 dhjetorit, është e qartë se askush në atë që quhet Partia Socialist...
Meri Lika Ai i ka të gjitha virtytet; është më i ndershmi, më i denji, më i zgjuari, më i përuluri, më i dashu...
Yanis Varoufakis “Shërbëtorë, proletarë dhe vasalë të reve të të gjithë botës, bashkohuni! Nuk kemi...
Edi Rama Edi Rama ka qeverisur Shqipërinë për më shumë se dhjetë vjet. Zgjedhjet e para i fitoi në 2013-ën, pa...
Nuk bëhet fjalë për Humanizëm. Marrëveshja Rama - Meloni nuk ka asgjë humaniste. Këtë e thonë organizatat ndë...
Fatos Lubonja Ky shkrim i Fatos Lubonjës është botuar në 9 nëntor në gazetën italiane Il Manifesto Nëse në It...
Enton Abilekaj Të shtunën e 28 tetorit, një video e shpërndarë nga vetë Kryeministri do të shndërrohej në meme...
Në fjalimin e tij të shumëpritur nga Bejruti, i transmetuar drejtpërdrejt në televizion (por jo në Izrael), udhëheqësi...
Pritej të vinte një ditë si e shtuna e 21 tetorit. Pritej zhurma e madhe dhe kundër- reagimet. Deri tani duket një skemë e paras...
Foto ilustruese Kriza në Lindjen e Mesme ka zbuluar një realitet të rëndësishëm për botën. Megjithëse ndikimi ...
