Abazoviç në ‘test’, marrëveshja për Kishën Ortodokse Serbe e vë përballë votëbesimit në Kuvend
Abazoviç: Kërkohet destabilizimi i shtetit, kreu i DPS ruhet nga njerëz të armatosur 19 Gusht, 14:54 Dis...
Abazoviç: Kërkohet destabilizimi i shtetit, kreu i DPS ruhet nga njerëz të armatosur 19 Gusht, 14:54 Dis...
Procesi i primareve për zgjedhjet vendore, Berisha i qartë: Koalicion do ketë 19 Gusht, 12:40 Berisha: KE po n...
Vrasja e shqiptarit në Itali, policia rrethon zonën, fotot e mjetit ku u vra 36-vjeçari 19 Gusht, 11:11 Atent...
Atentati në Vlorë/ Kamerat fokusuan vrasësit në hyrje të autostradës, 15 persona përfundojnë në pol...
Ne nuk mund t'i dëshirojmë këto pasiguri ose të shpresojmë që problemet që kanjë pjesë të botës të mos kthehen në të tilla për të tjerat. Ne mund të rivendosim optimizmin vetëm duke njohur peshën dhe natyrën kolektive të kërcënimeve me të cilat përballemi dhe duke u organizuar në mënyrë më efektive për t'i trajtuar ato.
Ne duhet të kapërcejmë ndarjet në rritje dhe të riorganizojmë multilateralizmin për t'i shërbyer në mënyrë më efektive interesave kolektive dhe kombëtare që na cënojnë nisur nga pandemia, lufta në Ukrainë, kërcënimi për sigurinë ushqimore dhe ringjallja e varfërisë globale. Po ashtu dhe valët e të nxehtit, thatësirat dhe ngjarje të tjera ekstreme të motit. Këto nuk janë goditje të rastësishme. Ata nuk janë as një stuhi e përsosur në kuptimin konvencional, një konjukturë e vetme e ngjarjeve të këqija. Përkundrazi, ne përballemi me një bashkim të pasigurive strukturore të qëndrueshme – gjeopolitike, ekonomike dhe ekzistenciale – që përforcojnë secila tjetrën. Ne kemi hyrë në një stuhi të gjatë të përsosur.
Ne nuk mund t'i dëshirojmë këto pasiguri ose të shpresojmë që problemet që kanjë pjesë të botës të mos kthehen në të tilla për të tjerat. Ne mund të rivendosim optimizmin vetëm duke njohur peshën dhe natyrën kolektive të kërcënimeve me të cilat përballemi dhe duke u organizuar në mënyrë më efektive për t'i trajtuar ato.
Së pari, rreziku i përshkallëzimit të konfliktit gjeopolitik është më i madh se sa ka qenë në më shumë se tre dekada. Sistemi i rregullave dhe normave globale që synonin ruajtjen e paqes dhe integritetit territorial të shteteve kombëtare ishte gjithmonë i brishtë. Por pushtimi i paprovokuar i Ukrainës nuk është thjesht një tjetër çarje në sistem. Degëzimet e tij shkojnë përtej çdo tjetër dhe në mënyra që mund të jenë katastrofike.
Së dyti, ne përballemi me perspektivën e stagflacionit, me inflacion më të lartë dhe rritje të ngecur për një periudhë kohore. Ajo që u pa nga shumë njerëz si një "rrezik bishti" i pamundur një vit më parë, tani është një skenar i mundshëm. Bankat qendrore të ekonomive të përparuara kanë një detyrë më komplekse se çdo herë në kujtesën e gjallë dhe shanset e tyre për të zbutur inflacionin duke arritur një ulje të butë në rritjen ekonomike po bëhen më të pakta. Detyra është bërë më e vështirë nga lufta në Ukrainë dhe ndërprerjet që ajo ka sjellë në tregjet e energjisë, ushqimit dhe mallrave të tjera kritike.
Kur shkruhet historia e dekadës, inflacioni në ekonomitë e zhvilluara nuk ka gjasa të shihet si problemi i tij më serioz – sigurisht që nuk krahasohet me implikimet e shqetësimit në botën në zhvillim ose me një rend ndërkombëtar të dobësuar.
Por inflacioni i lartë i zgjatur do të gërryejë seriozisht kapitalin politik të nevojshëm për kombet për t'iu përgjigjur sfidave tona më të mëdha, brenda dhe globalisht, përfshirë krizën klimatike. Mund ta kthejë botën prapa në mënyra që modelet ekonomike nuk mund t'i parashikojnë. Veçanërisht, një kosto në rritje e jetesës do të demoralizojë popullsinë që tani është shumë më e vjetër se sa në vitet 1970, kur ekonomitë e përparuara panë episodin e tyre të fundit të inflacionit të lartë.
Së treti, të përbashkëtat ekzistenciale po përkeqësohen me një ritëm të përshpejtuar. Ndryshimet klimatike, zvogëlimi i biodiversitetit, mungesa e ujit, oqeanet e ndotura, hapësira e jashtme e mbingarkuar në mënyrë të rrezikshme dhe përhapja e sëmundjeve infektive do të përbëjnë kërcënime në rritje për jetën dhe jetesën kudo. Ne duhet t'i trajtojmë këto kërcënime paralelisht, sepse shkenca është e qartë se si ato ndërveprojnë. Ngrohja globale dhe një biosferë e degraduar po çojnë në ndryshime të mëdha në jetën e kafshëve, me patogjenë të panumërt të rinj dhe të rishfaqur që kërcejnë midis specieve dhe në komunitetet njerëzore. Pandemitë e përsëritura tashmë janë futur në sistem. Megjithatë, dy vjet pas COVID-19, bota ende po shkon e verbër drejt e në pandeminë e ardhshme. Shkencëtarët paralajmërojnë se mund të vijë në çdo kohë dhe të jetë edhe më vdekjeprurëse.
Së katërti, një sistem shumëpalësh më efektiv do të kërkojë mirëkuptim të ri strategjik midis kombeve të mëdha, më e rëndësishmja, midis Shteteve të Bashkuara dhe Kinës, ndërsa bota po zhvendoset në mënyrë të pakthyeshme drejt multipolaritetit. Ky kuptim i ri duhet të formësohet nga interesat e tyre të përbashkëta gjithëpërfshirëse - në sigurinë klimatike dhe pandemike, paqen dhe shmangien e krizave financiare globale. Do të kërkojë aftësi të konsiderueshme gjeostrategjike, si dhe strategji më aktive për të krijuar vende pune të mira dhe mundësi të gjera në vend, në mënyrë që të rindërtohen themelet e brendshme politike për hapjen ekonomike.
Ne duhet të përditësojmë rregullat e lojës për të siguruar konkurrencë të ndershme dhe zinxhirë furnizimi elastik pa u tërhequr nga një rend i hapur dhe i integruar që është jetik për shkallën e inovacionit, rritjes dhe sigurisë afatgjatë të çdo vendi. COVID-19 po përshpejton lëvizjen e bizneseve drejt zinxhirëve të furnizimit global më të larmishëm, në fakt në dobi të disa ekonomive në zhvillim, por burimet globale mbeten po aq të rëndësishme sot sa ishte para pandemisë. Tregtia midis Shteteve të Bashkuara dhe Kinës mbetet jashtëzakonisht e dobishme për të dyja.
Nuk mund të kemi asnjë iluzion se një rend i integruar global, me ndërlidhjet e tij të thella ekonomike midis kombeve, do të na sigurojë vetë paqen. Por ndërvarësia ekonomike midis fuqive të mëdha, me përjashtim të sektorëve që cenojnë sigurinë kombëtare, do ta bëjë konfliktin shumë më pak të mundshëm sesa në një botë me tregje, teknologji, sisteme pagese ose të dhëna gjithnjë e më të shkëputura.
Ne duhet të jemi më largpamës. Prioriteti ynë kryesor duhet të jetë akomodimi i një bote shumëpolare pa u bërë më i polarizuar. Një botë më e polarizuar dhe e fragmentuar përfundimisht do të dobësojë të gjitha kombet, duke përfshirë edhe më të mëdhenjtë, dhe do ta bëjë të vështirë nëse jo të pamundur përmbushjen e interesave që ndan i gjithë njerëzimi: në një botë të sigurt, të qëndrueshme dhe të begatë, gjithëpërfshirëse dhe të barabartë për të gjithë./IMF
Mendjet më të mëdha të botës janë duke menduar se si të zgjidhet vështirësia në sigurimin e ushqimeve të...
Ursula von der Leyen Ukraina dhe Moldavia kanë edhe shumë punë përpara. Pas vendimit të Komisionit Evropian për t’i pro...
Pamje nga takimi i fundit Open Ballkan SHQIPËRI- Ballkani(ët) e hapur kërcënon të çimentojë dominimin e Serbisë a...
Dom Gjergj Meta Atentatet e shpeshta që po ndodhin këtyre ditëve, me pasojë vdekjen e personave, që sipas policisë dhe mediev...
NAIM DRIM KRIMIsha te tregu i bulevardit të riRoja kishte lidhur traun me një gomë makine dhe herë e ulte, herë e ngrinteSi quhesh, e...
Pamje nga 31-vjetori i themelimit të PS-së Oborri i Partisë Socialiste u shndërrua dje në teatrin dramatik të pushtetit, q&eu...
Arben Xhixho dhe Lori Amy Më 13 qershor në Uashington u përurua Muzeu kushtuar Viktimave të Komunizmit. Muzeu nderon mbi 100 milion&eum...
Qytetari TIRANË- Një qytetar i ka bërë analizën Shqipërisë në vetëm 84 sekonda. Në prononcimin para gazet...
Klodian Tomorri Pas debatit në Parlament për krizën e çmimeve, kryeministri Edi Rama publikoi një grafik, ku tregohej se Shqip&e...
Takimi TIRANË- Delegacionet e Autoritetit të Mediave Audiovizive të Shqipërisë dhe Komisionit të Pavaruar të Mediave t&e...
